Wie is het die je ziet…

Ik weet niet wat het is dat je ziet als je naar mij kijkt…
Is het je verleden? Zijn het de pijnlijke momenten die je hebt gekend?
Of zie je jezelf? Een spiegeling van al je liefde, licht en kracht.
Is het pijnlijk of verwarmend om naar me te kijken?

Ik ben niet dezelfde vrouw als toen…
Als drijfhout, beurs en kapot geslagen tegen de rotsen.
Getekend door de liefdeloosheid, de harde buitenwereld en de eenzaamheid.
Alleen in de beslotenheid van mijn eigen zijn bleef het licht branden.

Wie is het die je ziet als je naar mij kijkt…
Is het je eigen zijn? Een reflectie van je mooiste dromen?
Of zie je mijn brokstukken die om me heen liggen?
Is het pijnlijk of verwarmend om naar me te kijken?

Ik ben weer het meisje dat ik altijd was…
Het bijzondere kind waar van gehouden werd.
Gevoed door de liefde van thuis, de bescherming van de natuur en de stem van de wind.
Alleen in het samenzijn met mijn geliefde kan het licht stralen.

Wie is het die je ziet als je naar mij kijkt…
Zijn het de aarzelingen die ik had? Mijn angsten en mijn fouten?
Of zie je jezelf? Groeiend naar heelheid, je kracht, je licht, je liefde.
Het is adembenemend en als een spiegeling … om naar jou te kijken.